Treasure of the Carol Bridge: Cast Iron Relief wordt eindelijk hersteld!

Treasure of the Carol Bridge: Cast Iron Relief wordt eindelijk hersteld!

Neustadt, Deutschland - In Dresden werd een stukje geschiedenis aan het licht gebracht: een gietijzeren opluchting van de oude Carol Bridge, die sinds de Tweede Wereldoorlog in de rivierbedding van de Elbe was geweest, werd hersteld. De brug, die werd gebouwd tussen 1892 en 1895, werd in 1945 vernietigd aan de pilaren. Na vele jaren van onzekerheid waarin de opluchting zichtbaar was in laag water en zowel Dresden als bezoeker aantrok, is het nu veilig. NEUSTADT-Ticker meldt dat de berging plaatsvond in de loop van het sloopwerk van de Newer Carol Bridge en het belangrijkste doel was om het object te handhaven van de verdere schade.

De reliëf meet 1,90 m hoog, 1,30 m breed en heeft een diepte van 0,30 m. Het wordt overgedragen aan het Dresden lapidarum, waar het kan worden opgeslagen en mogelijk hersteld. De Monument Protection Authority van de stad coördineert de volgende stappen van metaalbehoud in samenwerking met het staatskantoor voor het behoud van monumenten in Saksen. Deze initiatieven tonen de toewijding aan het behoud van culturele activa van Dresden, zelfs als een eerdere redding om kostenredenen niet tot stand is gekomen.

Reconstructie van de Carol Bridge

Het initiatief ondersteunt een statische veilige boogbrug met een span van 120 meter. Een wettelijke basis voor een nieuwe brug zou kunnen worden gegeven, omdat de goedkeuring voor een stroompilaar al is verleend. Desalniettemin wordt verwacht dat uitgebreide aanpassingen aan de ingestorte brug nodig zullen zijn, wat zou kunnen leiden tot een planningsgoedkeuringsproces. Hier hoopt het stadsbestuur vertragingen te voorkomen om tegen 2027 een begin van de bouw uit het oog te verliezen.

een kijkje terug en vooruit

De oude Carol Bridge was een indrukwekkende constructie, 500 meter lang en gekomen gemaakt van steen- en ijzeren drager. Ze had twee elektrische pilaren en een brugspoor, die op 16 meter vrij diep werd gehouden. Tot hun vernietiging werden de rij -sculpturen van de beeldhouwer Friedrich Offermann niet verwijderd in de oude stad van de brug, wat aangeeft dat delen van de structuren deel kunnen blijven uitmaken van het stadsbeeld.

Met de redding van de opluchting en de geplande nieuwe gebouwen laat Dresden zien dat de stad haar geschiedenis wil behouden en in de toekomst wil investeren. Het blijft opwindend hoe de plannen voor de Carolbrücke zich ontwikkelen en hoe de burgers zijn opgenomen in het ontwerp van het nieuwe gebouw. Op deze manier wordt het verband tussen verleden en toekomst in Dresden voortdurend nieuw leven ingeblazen.