Plauen 1989: Οι θαρραλέοι πολίτες αντιμετωπίζουν το καθεστώς και αλλάζουν τα πάντα!

Plauen 1989: Οι θαρραλέοι πολίτες αντιμετωπίζουν το καθεστώς και αλλάζουν τα πάντα!

Στις 7 Οκτωβρίου 1989, μια μοιραία μέρα στην ιστορία της ΛΔΓ, μεταξύ 10.000 και 15.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στους δρόμους του Plauen για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς. Ήταν η πρώτη μεγάλη διαδήλωση στη ΛΔΓ και επομένως ένα σημάδι της αρχής της αλλαγής. Αυτό ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτο επειδή πολλοί από τον πληθυσμό είχαν το θάρρος να εμφανιστούν παρά τη βάναυση καταστολή των αρχών. Μεγαλόφωνος Coolis Αυτή ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση στο Πλαουέν από την εξέγερση τον Ιούνιο του 1953.

Το κλίμα στην πόλη ήταν τεταμένο. Την ίδια μέρα η Λαϊκή Αστυνομία έλαβε διαταγές για χρήση βίας κατά του φιλήσυχου λαού. Αυτή δεν ήταν εύκολη απόφαση γιατί οι δυνάμεις ασφαλείας είχαν τις δικές τους ανησυχίες. Ο επικεφαλής της εθελοντικής πυροσβεστικής, Gerold Knie, και ο επικεφαλής του επαγγελματικού πυροσβεστικού τμήματος αρχικά αρνήθηκαν να εκτελέσουν αυτή τη διαταγή. Παρόλα αυτά, η αστυνομική ηγεσία ανέλαβε την εντολή και εξέδωσε την επιχειρησιακή διαταγή, η οποία έθεσε σε κίνδυνο την ασφάλεια της υγείας πολλών πολιτών. Την επόμενη μέρα, ο Knie και τέσσερις άλλοι πυροσβέστες έγραψαν επιστολή διαμαρτυρίας στο δημοτικό συμβούλιο καταγγέλλοντας το πρόβλημα.

Εξεγέρσεις και πρώτα βήματα προς την ελευθερία

Η 7η Οκτωβρίου δεν ήταν η πρώτη έκφραση αντίστασης στην περιοχή. Ήδη από τον Μάιο του 1989, οι παρατηρητές των εκλογών κατέγραψαν μαζική νοθεία ψηφοφόρων στις τοπικές εκλογές. Η δυσαρέσκεια μεγάλωνε. Στις 4 και 5 Οκτωβρίου, τρένα που μετέφεραν πρόσφυγες της πρεσβείας από την Πράγα πέρασαν μέσω του Plauen. η πόλη ήταν ήδη τεταμένη και ο σιδηροδρομικός σταθμός ήταν αποκλεισμένος. Αυτά τα γεγονότα κατέστησαν σαφές ότι οι πολίτες δεν ήθελαν πλέον να συγκρατήσουν την οργή τους.

Το Plauen New Forum, ένας οργανισμός που υποστήριζε την αλλαγή στη ΛΔΓ, υποτίθεται ότι θα ιδρυόταν στις 5 Οκτωβρίου, αλλά αντ' αυτού πραγματοποιήθηκε ειρηνευτική λειτουργία. Ιστορικά πανό με αιτήματα όπως «Ελευθερία Ταξιδίου – Ελευθερία Έκφρασης – Ελευθερία του Τύπου» κοσμούσαν τις διαδηλώσεις. Ωστόσο, οι συμμετέχοντες δεν εκδιώχθηκαν απλά. Η αστυνομία μάταια προσπάθησε να διαλύσει τα πλήθη με κανόνια νερού και ελικόπτερο. Ο λαός στάθηκε σταθερός και παρέμεινε ειρηνικός, αν και τα κρατικά όργανα πάλευαν να διατηρήσουν τον έλεγχο.

Η κληρονομιά του Plauen

Οι διαδηλώσεις που ξεκίνησαν στο Plauen ήταν ρηξικέλευθες για ολόκληρη τη ΛΔΓ. Πολλές άλλες αναφορές, όπως αυτή, το αναφέρουν επίσης Σελίδα Wikipedia ότι η πόλη θεωρείται πρωτοπόρος της αλλαγής. Από τις 7 Οκτωβρίου 1989 μέχρι τις εκλογές της 18ης Μαρτίου 1990, στο Πλαουέν γίνονταν κάθε Σάββατο διαδηλώσεις, στις οποίες συμμετείχαν και άνθρωποι από τη γύρω περιοχή. Τα κεντρικά γραφεία της Στάζι και τα περιφερειακά γραφεία της SED περνούσαν συχνά, γεγονός που αύξησε περαιτέρω την πίεση στην κυβέρνηση.

Παραδοσιακά επαναστατικά γεγονότα στη ΛΔΓ, όπως η διαδήλωση της πρώτης Δευτέρας στη Λειψία στις 4 Σεπτεμβρίου 1989, ήταν μέρος μιας ευρύτερης αντίστασης. Χωρίς αυτές τις διαμαρτυρίες, το ειρηνικό τέλος του καθεστώτος στη ΛΔΓ μπορεί να μην ήταν δυνατό. Ενώ οι άνθρωποι στη Λειψία και σε άλλες πόλεις έκαναν έκκληση για μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό, οι διαδηλωτές στο Plauen ήταν εξίσου πεπεισμένοι ότι η αλλαγή ήταν απαραίτητη. Αυτό επιβεβαιώθηκε τελικά στις 9 Νοεμβρίου 1989, την ημέρα που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου.

Η αλλαγή ήταν ένα συλλογικό έργο θάρρους από άτομα που υπερασπίστηκαν τα πιστεύω τους. Αυτή η κληρονομιά τιμήθηκε με την ανέγερση ενός μνημείου επανένωσης στις 7 Οκτωβρίου 2010, και οι μνήμες από αυτές τις σημαντικές ημέρες είναι ζωντανές. Η ειρηνική επανάσταση στο Plauen παραμένει ένα ενθαρρυντικό παράδειγμα του θάρρους για αλλαγή και της άνευ όρων πίστης στην ελευθερία, καθώς και Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Παιδεία του Πολίτη εξήγησε.