Η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Margot Karp βρίσκει ηρεμία στη Δρέσδη

Η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Margot Karp βρίσκει ηρεμία στη Δρέσδη

Στις 10 Οκτωβρίου 2025, η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Margot Neuding-Karp, η οποία πέθανε στις ΗΠΑ το 2022 σε ηλικία 102 ετών, κηδεύτηκε πανηγυρικά στο Νέο Ισραηλιτικό Κοιμητήριο στη Δρέσδη. Η επιθυμία της να ενταφιαστεί στη γενέτειρά της εγκρίθηκε από την εβραϊκή κοινότητα, αν και η εβραϊκή τελετή ταφής συνήθως απαιτεί την ταφή στο έδαφος στον τόπο του θανάτου, όπως ημέρα 24 αναφέρθηκε. Το μνημόσυνο και η ταφή πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη και παρευρέθηκε η επικεφαλής της Κρατικής Ένωσης Εβραϊκών Κοινοτήτων, Ekaterina Kulakova, η οποία περιέγραψε τον τάφο ως μια νέα συμβολική αρχή και τόνισε την οικογενειακή σύνδεση της Margot με την πόλη.

Η συγκινητική ιστορία της Margot Neuding-Karp ξεκινά στη Δρέσδη, όπου γεννήθηκε σε μια εβραϊκή οικογένεια το 1920. Η μητέρα της, επιβαρυμένη από τους επικείμενους κινδύνους του ναζιστικού καθεστώτος, αυτοκτόνησε το 1937, ενώ η Margot έσωσε τον πατέρα της από υπερβολική δόση δηλητηρίου. Λίγο αργότερα απελάθηκε στην Πολωνία με τον πατέρα της και έφτασε στην Αγγλία το 1939, όπου επέζησε του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον πόλεμο, εντάχθηκε στον στρατό των ΗΠΑ, όπου εργάστηκε ως μεταφράστρια στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Το 1948 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον σύζυγό της Μάρτιν Καρπ και έχτισε μια επιτυχημένη καριέρα εκεί, ιδιαίτερα στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Γνώμης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. MDR προστέθηκε.

Τιμητική μνήμη και εμπόδια

Η σύνδεση αυτής της αξιοσημείωτης προσωπικότητας με τη γενέτειρά του δεν υπογραμμίζεται μόνο από την ταφή του. Την Παρασκευή, την επομένη της κηδείας, θα τοποθετηθεί ένα εμπόδιο μπροστά από το τελευταίο σπίτι της οικογένειας Neuding στη Neustädter Tieckstrasse 15. Αυτό το είδος μνημείου μνημονεύει τη φρίκη του εθνικοσοσιαλισμού και τη μοίρα των θυμάτων. Συνολικά 393 εμπόδια έχουν τοποθετηθεί στη Δρέσδη για να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων και της ζωής τους.

Η σημασία των εμποδίων και των παρόμοιων πρωτοβουλιών μνήμης είναι μεγάλη, καθώς συμβάλλουν στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και ρίχνουν φως στις ιστορίες των πληγέντων. Πρωτοβουλίες όπως η Κεντρική Βάση Δεδομένων Ονομάτων Θυμάτων Ολοκαυτώματος Γιαντ Βασέμ δείχνουν ότι η εύρεση και η τεκμηρίωση αυτών των ιστοριών είναι ζωτικής σημασίας. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν τεσσεράμισι εκατομμύρια δολοφονηθέντες Εβραίοι στη βάση δεδομένων τους και οι προσπάθειες για τον εντοπισμό αγνώστων ονομάτων συνεχίζονται. Και οι δύο πρωτοβουλίες – το έργο Stolpersteine ​​και το Yad Vashem – μας θυμίζουν τα θύματα και τη σημασία του να κρατάμε ζωντανές τις ιστορίες τους.

Η Margot Karp, σύμβολο επιβίωσης και φωνή για τους ξεχασμένους, τιμάται τώρα στη Δρέσδη, ένα μέρος που ανέκαθεν είχε ιδιαίτερο νόημα για εκείνη. Η στενή της σχέση με την πόλη υπογραμμίζεται περαιτέρω από τον τάφο της, ο οποίος σκόπιμα δεν ολοκληρώθηκε στο πλαίσιο μιας αναστήλωσης προκειμένου να αφήσει ορατά ίχνη ιστορίας.